Achter de muren
In het diepste binnenste van je wezen
Daar borrelde het van prachtig zielenleven
Er waren je mooie gereedschappen gegeven
Waar mede je toe kon in je verdere leven
Zoals liefde, wijsheid, inzicht en vertrouwen
Genoeg om een leven lang op te bouwen
Maar negatieve invloeden kwamen op je af
Je ging jezelf beschermen in snelle draf
Weg ging je liefde e.d. achter hoge muren
Waarachter ook jijzelf niet meer kon turen
Je merkte niets en als een robot ging je door
Want wat je deed was heel belangrijk hoor
Tot je niet meer verder kunt van verdriet
En denkt zo kan het beslist veel langer niet
Ga ze dan slopen deze ondoordringbare muren
Zodat je er daarna zelf weer achter kunt turen
De schat die je zult ontdekken is het waard
Ook al gaat de weg er heen met pijn gepaard
Onderweg
Als jouw leven op zijn kop staat
En alles gewoon maar verder gaat
Is de levensweg zo eenvoudig niet
Als je barst van woede en verdriet
En opstandig bent en van alles baalt
Besef dan, je hebt het zelf naar je toegehaald
Als de ergste emoties achter ons zijn gelaten
En we kunnen er weer over praten
Lukt het soms om de les er van te ontdekken
Om daarna weer verder te kunnen trekken
Gedragen door liefde en een open geest
Dan is het leven weer een beetje feest
Ook al wordt het je nog wel eens teveel
Wij zijn niet alleen, maar deel van het grote geheel
En als het weer lukt in onze kracht te komen staan
Kunnen we dankbaar verder met ons bestaan
Met onze voeten in de aarde en het hoofd omhoog
Gaan we weer moedig op weg naar de regenboog
Dageraad
De opkomende zon verdrijft de nacht
Er is een nieuwe dag die op mij wacht
Weer een nieuwe kans om te ervaren
Wat het leven mij biedt na al die jaren
Oh man,
Staande in het hier en nu, ”het heden”
Maar nog torsend de last van het verleden
Doch je bent een man en geeft geen krimp
Of toch, zo doorgaan is best link
Ook al ben je een man je mag best huilen
En als je het niet meer weet, ergens schuilen
Want ook al is je geslacht dan man
Wil dat niet zeggen dat je alles kan
Aan de ene kant weet je heus van wanten
Maar je hebt toch ook je vrouwelijke kanten
Leer daarom jezelf te accepteren
Om zodoende verder te leren
Op een pad met op je schouders minder gewicht
En op weg naar een heel mooi vergezicht
Bestaande uit het nimmer dovende liefdevolle licht
De problemen die je als man nog al eens meemaakt
Daardoor wordt een andere man veelal ook geraakt
Daarom kan ik hierbij uit ervaring volmondig beamen
Een klankbord vindt je in de activiteiten van mannen samen
Veranderen
Ga vooral niet te hard en te steil omhoog
Anders sta je plotseling helemaal droog
Ook een baby groeide door kleine hapjes
Probeer dus te veranderen in kleine stapjes
Vrije wil
Een vrije wil en het leven gaf u mij
En zei: ”probeer het maar zonder averij
Wees gerust ik zal altijd achter jou staan
Welk levenspad je ook wenst te gaan
Als je uitwijkt naar de verkeerde weg
Dan zeg ik niet nu heb je pech
Want wat je tijdens je leven ook doet
Ik ben er altijd voor je als het moet
En mocht je niet op het goede pad gaan
Dan breng ik je niet meteen tot staan
Immers als ik je al gelijk laat keren
Kan je niet door vallen en opstaan leren
En leidt je weg door diepe dalen
Ik zal er zijn om je er uit te halen
Ook al ga je nog zover bij mij vandaan
Ik ben er dan ook bij in jouw bestaan
Want je kunt je mijn liefde niet voorstellen
Lukt het je niet meer zal ik naar je toe snellen
Doet je vrije wil je in problemen verkeren
Zal ik jou helpen, zodat je alsnog kan keren
En denk je wat ik nu gedaan heb is niet pluis
Ik help je om de weg terug te vinden naar huis
Licht
Oh machtig licht
Waarvoor het grootste duister zwicht
Licht waar je soms zo naar smacht
En altijd komt, ook als je het niet verwacht
De prachtige zon die zonder dralen
Alles verlicht met zijn gouden stralen
Licht in welke vorm je er ook mag zijn
Jij verlicht het donker, zelfs al ben je klein
Zo is een mensenleven zonder licht
Gelijk een gewicht zonder gewicht
Ego
Zeker is dat jij mij hielp om te overleven
Maar jij liet mij nooit van ontroering beven
Want van gevoel heb jij maar zelden gehoord
Kwam men mij te na dan reageerde jij verstoord
Jouw afweermechanisme stak dan de kop op
Kom niet te dicht bij je kwetsbaarheid, stop
En bij mijn pogingen om te groeien was jij gemeen
Want zo gemakkelijk kwam ik niet om jou heen
Daarom vraag ik jou wees mij verder behulpzaam
Dan gaan we deze nieuwe levensweg verder te saam
Levensbehoeften
Schenk mij water om te drinken
Heerlijke wijn om mee te klinken
Een rustplaats om in slaap te komen
Prachtige gedachten en dromen
En als ik honger heb te eten
Doch laten we vooral niet vergeten
Dat dit niet voldoende is in het leven
Daarvoor moet je meer worden gegeven
Zoals liefde in grote hoeveelheden
Voor de toekomst en het heden
En mag er nog bij een hoge berg moed
Aangevuld met hoop, dat doet je goed
Zonder een hart vol mededogen gaat het niet
Om bij jezelf en anderen stil te staan in verdriet
Is er ook nog wat geloof om op te bouwen
En misschien ook nog onbegrensd vertrouwen
Dit alles zal zeker helpen in ons bestaan
Maar onzeker blijft de weg die wij moeten gaan
Goed besteden
De tijd lijkt wel te vliegen
En de klok blijkt niet te liegen
Het leven gaat heel snel voorbij
En dat maakt mij niet altijd blij
Laten we er daarom voor zorgen
Hetzij vandaag, hetzij morgen
Om goed met onze tijd om te gaan
In het ons gegeven levensbestaan
Tijdig
Zullen we het ooit nog leren
Om iemand tijdig te waarderen
Zodat het niet te laat bij je ontstaat
Als dreigt dat je iemand verliezen gaat
Balk
We moeten kijken naar de balk in ons eigen oog
Maar overigens niet te strak spannen onze boog
Want als we onze verbeterpunten accepteren
Kunnen we van daaruit groeien en verder leren
Leven
Gelijk een lied van vreugde of verdriet
Zo is het leven of je het nu wilt of niet
En al ga je alleen voor vreugde in je bestaan
Zonder af en toe verdriet zal het niet gaan
Bij verdriet zie je de bedoeling er niet van in
Maar het leidt altijd naar een nieuw begin
Laten we vreugde en verdriet de ruimte geven
Want het behoort beide bij een mensenleven
Bron van liefde
Met onvoorwaardelijke liefde ziet u ons aan
U bent en blijft een vangnet in ons bestaan
Als we dreigen te vallen houdt U ons staande
Willen we niet lopen dan houdt U ons gaande
Zijn we eigenwijs en menen het beter te weten
Dan nog zult U ons niet verlaten en vergeten
Gaan we ver van U af, al is het maar even
U blijft bij ons, waar we ons ook begeven
Wat mooi
Met de zon op mijn gezicht
Voel ik mij vederlicht
Speelt de wind met mijn haar
Dan voel ik mij minder zwaar
En als de maan mijn pad verlicht
Dan voel ik mij zonder gewicht
En als sterren aan de hemel staan
Is het mooi om door te mogen gaan
Vrijheid
Is dat zweven als een vogel in de lucht
Je zomaar laten voortdrijven in de vlucht
Kan je het nastreven
Of moet je het gewoon beleven
Kan je het kopen
Of er alleen maar op hopen
Is het wat een ander je er van geeft
Of is het hopen je het zelf beleeft
Absolute vrijheid lijkt zo mooi
Weg met de tralies van de kooi
Maar dat is valse schijn
Grenzen zullen er altijd zijn
Al kunnen we dan niet vliegen als een vogel in de lucht
En moeten we steeds op allerlei beperkingen zijn beducht
Bedenk wel dat we in vrijheid zijn geboren
Doch dat we deze vaak zelf of door anderen laten verstoren
Wonder
Ik dacht dat ik louter licht was
Totdat ik mijn diepste donker zag
Ik dacht dat ik alleen maar goed was
Totdat ik mijn slechtheid wilde zien
Ik was de blijheid zelve, zo leek het
Maar oh wat was ik ook diepbedroefd
Ik zou wel even de wereld beter maken
Maar kon nog niet eens mezelf redden
Mijn masker straalde zelfvertrouwen uit
Totdat ik mijn intense onzekerheid durfde zien
Ik, ja ik, had de wijsheid in pacht
Totdat ik besefte dat ik niets wist
Ik kon vol interesse luisteren, zo dacht ik
Maar, oh schrik, het ging langs mij heen
Wat was ik blij met mijn vrijgevigheid
Doch, heel diep in mezelf zat de vrek
Tjonge, wat voelde ik mij groot
Maar van binnen zo heel erg klein
Ik kon een ander zo goed helpen
Totdat ik mijn eigen hulpeloosheid zag
Ik zou een ander nooit pijn doen
Maar heel diep van binnen zat de sadist
Zag je ooit iemand, die zo flexibel was
Maar zonder masker zo onwrikbaar star
Ik was iemand, die zijn eigen leven leefde
Maar wat was ik bang wat anderen zeiden
Ik heb niemand nodig, kom op zeg
Maar zo graag duizend armen om mij heen
Ik was geweldig, zei mijn beschermende masker
Totdat mijn diepe waarheid mij iets anders toonde
Zo bleek ik alles te zijn wat ik niet wilde zijn
Maar bleek ook alles te zijn wat ik niet verwachtte
Ik heb nu de moed om al het ontkende te accepteren
En voel steeds meer het wonder van heelheid naderen
Ontbreekt het mij soms nog aan (in)zicht
Weet ik in het diepste duister gloort mijn licht
Want nu ik veel donkere tegenpolen kan erkennen
Blijkt mijn lichte kant ineens veel lichter te zijn
Ik zal nooit meer aan mijn donkere kanten voorbij gaan
Maar er vol liefde en respect bij blijven stilstaan
In de wetenschap dat ik mag zijn, die ik ten diepste ben
En mezelf zo volledig mag en kan blijven accepteren